Core Nature
Onze ICT-systemen complex? De natuur, die is pas complex. Kan het simpeler? Wat zijn de ‘bullshit-beesten’ die we makkelijk kunnen missen? Hoe zit het met de intrinsieke en de instrumentele waarde van biodiversiteit? Kortom: voor wie is plaats in de moderne ark van Noach?
Welke bullshit-beesten kunnen we prima missen?
Laten we stellen dat biodiversiteit overschat is. Wat moet je met een veelheid aan vogels zoals de pimpelmees, de koolmees, het roodborstje, de mus, de meeuw en de kievit? Is de merel niet gewoon voldoende? Geïnspireerd door David Graebers’ bullshit jobs wenden we ons in het project Core Nature tot de natuur.
Samen met de Open State Foundation onderzoeken we de maatschappelijke context van biodiversiteitsdata: met welk doel zijn deze data verzameld en welke politiek-normatieve overwegingen zitten erachter? Vervolgens gaan we aan de slag met fictieschrijvers: welke scenario’s kunnen we bedenken om tot een Core Nature te komen? Hoe bepalen we de regels? Wat zien we als we met een kille, technocratische bril naar de natuur kijken?
Om die vragen te beantwoorden willen we niet alleen wetenschappers raadplegen. Want uiteindelijk is de vraag welke soorten we willen behouden een beslissing voor ons allemaal. Daarom is SwipeOut in het leven geroepen. Het werkt heel simpel: swipe de goede natuur naar rechts en de foute natuur naar links. Bepaal zélf welke soorten je wilt houden en welke niet. Tijdens Betweter Festival 2024 lanceerden we de app samen met enthousiast publiek.
Waar is dit goed voor?
Op NPO Radio 1 probeerde presentatrice Elles de Bruin het uit: “waar ben ik mee bezig? waar is dit goed voor?” Inderdaad, waar is dit goed voor? En vooral: waarom gaan we in het dagelijks leven eigenlijk al zo met de natuur om?
Soorten die op ons lijken of ons visueel behagen krijgen volop aandacht. Daardoor krijgen andere soorten die volgens ecologen bescherming nodig hebben, minder aandacht. Ook in natuurbeheer wordt onderscheid gemaakt tussen ‘’goede’’ en “foute” natuur. Niet zozeer vanwege esthetische, maar vanwege ecologische of bureaucratische redenen. Daarover schreef vooraanstaand vogelkenner Rob Bijlsma een kritisch boek.
Digitale dashboards en biodiversiteitsdata
In Nederland creëren we dus al een eigen Core Nature, vaak vanuit vastomlijnde ideeën over hoe de natuur moet zijn. Dat doen we graag met behulp van management technieken, rekenmodellen, digitale dashboards en biodiversiteitsdata. Maar zo makkelijk is dat niet. Want wat tel je bijvoorbeeld allemaal mee als je biodiversiteit meet? Alleen dieren en planten, of ook schimmels, bacteriën en korstmossen?
